اموآموا اولین بار در سال 2017 کشف شد اما به سرعت از برد تلسکوپ محققان خارج شد. با وجود این اطلاعات کافی برای ردگیری مسیر این جرم فضایی در کهکشان راه شیری در اختیار محققان قرار گرفت.
پیش از این نیز تلاش های ناموفقی برای شناسایی مبدا این جرم فضایی صورت گرفته است. اموآموا هم دارای ویژگی های سیارک و هم ویژگی های دنباله دار است و مانند سیارک ها هنگام عبور اموآموا از کنار خورشید یخ موجود در سطح آن به بخار تبدیل شد. این تبخیر یخ موجب افزایش شتاب اموآموا شد و محققان در تلاش اخیر برای شناسایی مبدا این جرم فضایی تغییر شتاب آن را در محاسبات خود مورد توجه قرار دادند.
در این تحقیقات محققان موسسه ماکس پلانک از اطلاعات به دست آمده از ماموریت گایا استفاده کردند و مسیر حرکت اموآموا و هزاران ستاره را شبیه سازی کردند تا مسیرهای متقاطع و پیچیده آن ها را شناسایی کنند.
با استفاده از این مدل ها محققان توانستند چهار جرم فضایی را که دارای سرعت پایین بوده و امکان رها شدن اجرام بزرگ از مدار آن ها وجود دارد، شناسایی کردند. با وجود این ممکن است پس از اتمام ماموریت سوم گایا که در سال 2021 انجام خواهد شد، کاندیداهای دیگری به این چهار مورد اضافه شود.
5656
منبع